Çocuksun Sen...

Baştan sona kadar izlenilemeyen bir yarışma programı için bir şeyler yazmak ne kadar doğrudur önce bunu soruyorum kendime. Daha sonra bir program hakkında kendimce karara varabilmem için programın tamamının seyredilmesinin şart olmayacağını düşünüyorum.
Program bize çok tanıdık. Ses yarışması, tek farkla çocuklarla. Algılatılmak istenilen şey aynı fakat algılanılan şey kişiden kişiye fark gösteriyor.

Reyting listelerinde tavan yapmış olarak gördüğümüz bu program yani "Bir şarkısın sen" tv'de ilk karşılaştığım günden beri bende bir gerginlik yaratıyor. O yüzdendir ki 10 dk fazla izleyemedim bu programı. İlk izlediğimde çocuklar için düzenlenmiş tek gecelik bir yarışma programı zannetmiştim. Birçok çocuğun farklı şehirlerden katıldığı 1.,2.ve 3. nün belirlenerek ödüllendirildiği sıradan bir yarışma. Bir sonraki hafta tekrar aynı programa rastlayınca ve işin içinde jürinin, mesaj göndermelerin ve müthiş dekolteleriyle Pınar Altuğ hanfendüyü görünce herşey bir anda yerine oturdu. İçimdeki saf çocuk uyandı. Yine bir yarışma programı,yine jüri,yine halk yine alkışlar ve çocuklar. Takım elbiseleri,tuvaletleriyle,makyajlarıyla tam da istenilen gibi. Büyümüşte küçülmüş.Abileri gibi ablaları gibi. Şarkılar damardan ,efkarlı ve ağlatan cinstten. Üstlerine yüklenen misyonları memnuniyetle yerlerine getirir cinsten. Çocuklar daha. Şarkı söylerken yaptıkları gırtlak nameleri ,el hareketleri hepsi tıpatıp başkası. Örnek aldığı şarkıcı ya da sanatçı. Yarışma bilinci nedir ,bu çocuklarda gelişmiş midir, atılan mesajlarla aldıkları puanlar bu çocukları nasıl etkiler acaba hiç düşünülmüş müdür? Onlara yarışma boyunca sunulan yapay ortam, yarışma bittikten sonra da devam ettirilecek mi ya da yarışma sonrası normal hayatlarında artık gerçekten çocuk olabilecekler mi veyahut hiç çocuk olmuşlar mıydı?

Şimdi yarışmanın II.si düzenleniyormuş. Ne diyelim hayırlı uğurlu olsun. I.sinden daha fazla talep göreceği muhakkak. Şöhret ve para derdine düşmüş aileler ve televizyoncularla yapılabilecek heralde en uyumlu programlardan biri. Aileler için çocukları televizyona çıksın, meşhur olsun mümkünse yarışmayı kazansın para sahibi olsun. Televizyon kısmında da birileri ceplerini doldursun, bol bol reklam alsın, çocuklara daha acıklı parçalar okutulsun, ekran karşısındakiler daha da hüzünlensin, bir de etkilenip o çocuğu sevip mesaj göndersinler. Değmeyin keyiflerine. Budur işte. Çok mu düz mantık?